Historie / 75 Jaar Sint Laurentius

Medeoprichter Sjang Senden.

Om aan te geven hoe belangrijk Toneelvereniging St. Laurentius was, citeren we een krantenartikel uit de naoorlogse jaren: “Wij zaten in een wijde kring genoeglijk bijeen in de Spekhouwerstraat bij Sjang Senden, louter Laurentianen. Dat zijn daar in Voelender zeer bijzondere lieden, toneelrotten tot en met, levensvirtuozen en de vrolijkste snaken ter wereld“, einde citaat.  Sjang Senden was tot aan zijn dood in 2004, vanaf de oprichting in 1934, onafgebroken lid. Hij kwam tot 2001 nog regelmatig naar repetities, vergaderingen en uitvoeringen, zoals dat een goede beschermheer betaamde en voorzag de huidige generatie spelers nog steeds van tips en adviezen.

 

Foto rechts 1980: Plien oët Brommele: Sjang Senden met Beppie Heijnens-Boumans.

Ook kon hij nog uren vertellen over “zijn toneelvereniging” en schudde ondanks zijn hoge leeftijd de teksten en voordrachten nog vloeiend uit zijn mouw. Omdat zijn gehoor hem enigszins in de steek had gelaten, kon hij de laatste jaren niet zelf meer spelen. Zijn laatste rol speelde hij op 73-jarige leeftijd in 1991 in: “Inne nette keel”.

 

Foto links: 1997: Een geëmotioneerde Sjang Senden neemt onder het toeziend oog van Cor Meurders, de laatste steen van 't Patronaat in ontvangst uit handen van voorzitter Siem van Dinther.